HAYALLERİNİ ARAYAN GENÇLERE

“Olumsuz düşünceler, başarısızlık hapishanesi inşa eden çivilerdir.” Çöz de artık ömrünün kördüğüm olmuş bağını, Yapılacak çok iş, gezilecek çok yer, anı biriktirecek çok zaman var... Para kazanmak bir sanatsa, bunu yapan bir sanatçıdır. Hayatta en iyi assolist olmaya varsan yola çıkalım. Şu andan öncesine reset at, sil. Olumsuzluk hayat felsefesi olan kolaycılardan kurtul. Onlar genelde hayata bakış açıları çok eskilerde kalmış veya olmamış olayları olmuş gibi anlatırlar. Ekonomik krizde çok zengin olanlar olduğu gibi tedbirsizlikten batanlar da oldu. Sen sürekli yenilenmeye odaklan. Kim olduğuna, ne yapman gerektiğine karar ver. Yapman gereken; işin en doğru, en iyi, yani profesyonel yolunu araştır. Bir meslek grubu olabilir. Dijital platformlardan ilham alabilirsin. Bilhassa dijital pazarlama uzmanlığı, şimdinin ve geleceğin mesleği gibi çalışma alanlarını araştırarak deneyimlerini, fikirlerini daha yukarılara taşıyacaksın. Hangi işe başlarsan başla, en fazla bir iki yılda ustası olursun. Her ötelemen, ertelemen senin kaybolan yıllarına bir kaç yıl daha katar. Her gün aynı azimle ve sabırla uyan. Bunun adı disiplindir. Disiplin; aklını ve yaşamını dizginler. Gayretin yollarını sana gösterir. Eğitimin; sonuca daha çok yaklaşmanı sağlar. Ve sabrın; sana hedefi gösterir. Elini uzat hedefini tut! İz bırakanlarla diğerleri arasında basit bir fark var sadece: Onlar ömür boyu gayret ediyorlar, diğerleri ömür boyu hayret ediyorlar... Hayatta hiçbir şey mükemmel değildir. İnişler çıkışlar hep olur. Kimsenin sizi yıldırmasına müsaade etmeyin. Kibarlıktan, nezaketten ve zarafetten ödün vermeden... Zihninizin kapısını olumsuz düşüncelere kapattığınızda, muhteşem fırsat kapıları açılır. Kendinize güvenin! Olumsuz düşüncelerden kurtulun. Olumlu sonuçları, sizi bekliyor olarak bulacaksınız. Yanı başında da başarıları göreceksiniz. UNUTMA: İyi şeyler inandığında Daha iyi şeyler sabrettiğinde Ve en iyi şeyler Hiç vazgeçmediğinde gelir. Gençliği iyiye yönelten insanlığı iyiye yöneltir. - G. Wilhelm Leibniz Saygılarımla... Murat Erol
Orjinal Köşe Yazısına Git