Allah Teâlâ’nın insanlara bahşettiği en kıymetli nimetlerden biri zamandır. Değerler zaman içinde kazanılır veya kaybedilir. Bunun için kaybedilen her an, geriye getirilmesi mümkün olmayan bir kıymettir. Kaybedilen mal ve servet zamanla yeniden kazanılabilir; fakat kaybedilen ömür sermayesinin geri getirilmesi mümkün değildir. Rabbimiz, Asr Suresi’nde şöyle buyurmaktadır:

“Asra (zamana) yemin olsun ki insan, hiç şüphesiz hüsran içindedir. Ancak iman edenler, salih amel işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve sabrı tavsiye edenler bunun dışındadır.” (Asr, 103/1-3).

Fehreddin er-Râzî (rahmetullahi aleyh) Asr Suresi’nin tefsirinde özetle şöyle demektedir: Allah Teâlâ, tamamlanmış olan zamana yemin etmiştir. Çünkü zaman içinde türlü türlü haller ve hadiseler vardır. Mutluluk ve üzüntüler, sağlık ve hastalık, zenginlik ve fakirlik gibi her şey zaman içinde gerçekleşir. Ayrıca, ömre denk ve onunla aynı kıymette bir şey de yoktur. Senin en kıymetli şeyin hayatındır. Böylece zamanın, Allah Teâlâ’nın insanlara verdiği en büyük nimetlerden biri olduğu ortaya çıkmaktadır. İşte bu yüzden Allah Teâlâ zamana yemin etmiştir.

Rabbimiz, gece ile gündüzün birer fırsat olduğunu, fakat insanoğlunun bunları zayi ettiğini hatırlatmaktadır. Zaman, mekândan daha önemli olduğu için Allah Teâlâ zamana yemin etmiştir. Çünkü zaman, kusursuz bir nimettir. Zamanın değerini bilmeyen, onu israf eden ise insandır. Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bir hadislerinde şöyle buyurmuştur:

“İki nimet vardır ki, insanların çoğu bunları değerlendirme hususunda aldanmıştır: sağlık ve boş vakit.”

Bu hadisle, zamanın büyük bir nimet ve önemli bir ikram olduğuna dikkat çekilmiştir. Ayrıca zamanın kıymetini bilip ondan tam anlamıyla istifade edenlerin, ancak muvaffak kılınan bazı kimseler olduğu ifade edilmiştir. İnsanların çoğu ise bu iki nimeti değerlendirmede gaflet içindedir.

Zamanın kıymetini bilmek ve onu doğru kullanmak, hem dünya hem ahiret saadeti için vazgeçilmezdir.