Bir gün, küçük bir kasabada Ayşenur ve Muhammed adında iki kardeş yaşıyordu. Ayşenur'un doğum gününde annesi ona kocaman, kırmızı bir balon almıştı. Ayşenur balonunu çok seviyordu. Ancak rüzgâr birden esince balon ipin arasından kurtuldu ve gökyüzüne doğru uçmaya başladı.
Ayşenur çok üzüldü, gözleri doldu. Muhammed hemen elini tuttu ve,
“Üzülme Ayşenur! Hadi balonun peşinden koşalım. Belki bir yere takılır.” dedi.
İki kardeş balonun peşinden sokak sokak koştular. Balon önce bir ağacın dallarına takıldı, sonra bir kuş gelip ipini gagasıyla çekti. Sonunda balon bir çiçek bahçesine indi.
Bahçenin sahibi yaşlı teyze, çocukları görünce gülümsedi ve balonu onlara verdi.
“Bakın çocuklar,” dedi, “balonunuz geri döndü ama en güzeli, birlikte pes etmeden aramanız oldu.”
Ayşenur balonunu sıkıca tuttu, Muhammed ’e sarıldı. O günden sonra kardeşler öğrendi ki birlikte olunca hiçbir şey kaybolmaz.